25 de febrero
Lunes III Cuaresma
2 R 5, 1-15 Era un hombre muy valiente, pero estaba enfermo de lepra
Así se nos presenta a Naamán, el sirio. Que no solo era valiente sino confiado. Y esa confianza le llevará a curar su enfermedad. Se fía de una mujer, extranjera, esclava…de una que no cuenta. Se fia, a pesar de su tentación de desconfianza, de la palabra del profeta extranjero que solo le pide bañarse en un río…Se fía y confía, y por eso quedará limpio.
Fiarme de las mediaciones que me envías, Señor, para purificar mi pecado. Confiar en que estás llegando a mi vida cada día ofreciéndome, en lo pequeño, la salvación.
Rezamos y nos solidarizamos con los habitantes de Guinea Conakry
2R 5,1-5 .Gizon kementsu eta adoretsu hark gaitz bat zuen: legena
Horrela aurkezten zaigu Naaman, siriarra. Etzen kementsu bakarrik, baita fidakor ere. Eta konfidantza horren dohaina, bere gaisoaldiaren sendakuntza bidea izango da. Emakume batetaz fidatzen da, emakume atzerritar eta esklaboa. Fidatzen da , nahiz eta une batean deskonfiantzak zalantzan jarri. Profeta atzerritar baten hitzez fidatzen da, ez dio erreka baten garbitzea baino eskatzen …Fidatzen da eta konfidantza horrek garbitzen du.
Zuk bidaltzen dizkidazun bitartekotzaz fidatu, Jauna, nire bekatua garbitzeko. Bitartekotz horiek egunero iristen dira, goxoki, apal, isilean, eta salbamena eskaintzen didate.
Ginea-Conakri biztanleen alde otoitz egiten dugu, eta beraiekin solidarizatzen gara.